مقاومت صرفا مقابله مسلحانه نیست | گفت و گو با ۲ کارگردان شرکت کننده در جشنواره تئاتر مقاومت
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۴۱۹۹۸
به گزارش همشهری آنلاین، در این دوره از جشنواره، نمایشهای پذیرفتهشده در ۴ سالن مشهد اجراهایشان را روی صحنه بردند و گروههایی که نمایشهای محیطی داشتند هم نمایشهای خود را در مناطقی که مشخص شده بود، اجرا کردند.
در این جشنواره رقابتی، نمایش «مجلس شبیهخوانی قربانی» از آثار بخش خیابانی است که به بخش نهایی جشنواره راه یافت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
معتقدم تمام جریان هنر و تئاتر مقاومت برگرفته از فرهنگ مقاومت است که زبان هنر بهترین قالب برای انتقال آن است.» این کارگردان تئاتر در ادامه با تأکید بر اینکه فرهنگ مقاومت دارای دکترینی است که موجب ایجاد جنبشها و خیزهایی مانند بهار عربی در جهان اسلام شده، تصریح میکند: «تمام اتفاقات سالهای گذشته سطح جهانی که همراه با بیداری ملتها بوده، برگرفته از دکترین مقاومت بوده و اتفاقات یمن، فلسطین، لبنان و ایجاد تیپ فاطمیون افغانستان همگی بهخاطر همین مسئله است. آنچیزی که میتواند دکترین مقاومت را به شکل گسترده ارائه کند و اهداف آن را بروز دهد، هنر مقاومت است؛ در این زمینه هنر نمایش و تئاتر به این دکترین خوانش میدهد؛ چراکه مقاومت صرفا مقابله مسلحانه نیست بلکه ابعاد فرهنگی و هنری دارد که بایستی درباره آن دیالوگ و گفتوگو صورت گیرد تا در بستر زندگی مردم قرار گیرد.»
انگیزه حضور در جشنواره تئاتر مقاومت
علی بیگدلی «مجلس شبیهخوانی قربانی» را یک اثر در راستای دکترین مقاومت عنوان میکند و یادآور میشود: «امیدوارم جشنواره به اهداف خودش که بروز فرهنگ مقاومت بهصورت ملموس برای مخاطب است، برسد.» وی در ادامه از انگیزهاش برای حضور در جشنواره تئاتر مقاومت میگوید: «انگیزه ما برای حضور در جشنواره مقاومت همان انگیزهای است که باعث شد شهریور سال ۱۳۵۹ بسیاری از هموطنهای ما خانه و زندگی را رها کنند و به جبهههای نبرد حق علیه باطل بروند چراکه ما عرصه هنری امروز را نیز یک جبهه دیگر میدانیم و معتقدیم زندگی امروز نیز جنگ است و در این نبرد نباید منفعل باشیم بلکه باید دست به اقدام بزنیم درحالیکه شرایط امروز ما قطعا برای انجام فعالیتهای فرهنگی و هنری بهتر از شرایط رزمندگان در دوران دفاعمقدس است که حتی گاهی نان خالی نداشتند. جنگ سخت و مسلحانه برای دفاع از مرزهای خاکی یک جبهه است. اما امروز فعالیت فرهنگی و هنری در عرصه هنر و نمایش جبهه امروزی جدیدی است که نیازمند آن هستیم و بارها توسط رهبر انقلاب به آن اشاره شده است. ایشان میفرمایند: «اگر امروز کسانی در خیابانها هستند و اعتراضشان را درست ابراز نمیکنند، بهخاطر ضعف کار فرهنگی ماست.»
دوسالانهبودن جشنواره و ایجاد انتظار بیشتر
وی درباره پروسه تولید نمایش توضیح میدهد: «تمرین گروه ما برای جشنواره مقاومت از ۲۰ تیرماه شروع شد و تمرین طولانی داشتیم چون بچههای ما برای اولینباری است که روی صحنه میروند و خوشبختانه هر کسی کار را دیده، ناراضی نبوده است بلکه بسیاری از اینکه ۳ نفر که تجربه اول بازیگری را سپری میکنند، چنین کار سختی را اجرا میکنند، به شعف آمدند.» از دیگر کارگردانانی که نمایش خود را در این جشنواره روی صحنه برده، محمدجواد صرامیفروشان است، این کارگردان «تونل» را در جشنواره تئاتر مقاومت اجرا کرده، وی درباره نمایش خود میگوید: «این نمایش اثری است که ایثار و فداکاری را به زبان امروز و با یک ایثار و فداکاری بزرگتر نشان میدهد.»
این کارگردان اهل اصفهان به همشهری درباره جشنواره تئاتر مقاومت میگوید: «جشنواره بینالمللی تئاتر مقاومت بهواسطه اینکه دوسالانه برگزار میشود، سطح انتظارات را بالا برده؛ چراکه فرصت کافی برای برنامهریزی و تدارکات دارد؛ بهنظرم جشنواره تئاتر مقاومت یک ضرورت برای تولید نمایشهای جبهه مقاومت و تاکنون عملکرد خوبی داشته است و بهعنوان جشنوارهای که در کشور اسم و رسم خوبی دارد، شناخته شده و همواره از سوی گروههای نمایشی مورد استقبال خوبی قرار میگیرد.» وی ادامه میدهد: «برای اولینبار است که تصمیم گرفتم در جشنوارهای غیر از جشنواره فجر شرکت کنم و جشنواره مقاومت را با تمام وجود دوست داشتم و حضور در آن را یک فرصت مهم میدانم چراکه معتقدم وجود جشنوارههایی با موضوع مقاومت در کشورمان یک نیاز و ضرورت است.»
صرامیفروشان میگوید: «در مسیری قرار داریم که مدعی هستیم، میخواهیم ادامهدهنده راه شهدا باشیم. این نمایش کاملا به شکل امروزی، نشان میدهد در کشورمان مردمان زیادی وجود دارند که ادامهدهنده این راه هستند اما هرکسی به شکل، نوع، فکر و ذائقه خودش در این مسیر قدم برمیدارد درحالیکه شاید ما او را نمیبینیم و درک نمیکنیم. ما در این نمایش نشان میدهیم پرسنل بیمارستانها که در دوران کرونا رشادت داشتند و پای کار ایستادند، هیچ تفاوتی با امدادگران دوران دفاعمقدس ندارند که در زمان جنگ در بیمارستانهای صحرایی کار میکردند و جان بچههای رزمنده را نجات میدادند و همچنین بهدنبال این بودیم که به زبان امروزی بگوییم شهدا شرمنده شما هستیم.»
شرایط سخت تولید نمایش
بهگفته صرامیفروشان، نمایش «تونل» اثری است که ایثار و فداکاری را با یک ایثار و فداکاری بزرگتر نشان میدهد. وی همچنین از شرایط سخت تولید نمایش میگوید و با اشاره به هزینهها اضافه میکند: «اگر یک کارگردان از خودش توانایی هزینهکردن نداشته باشد امکان تولید نخواهد داشت چراکه درحال حاضر تولید نمایش خصوصا در حوزه طراحی صحنه و دستمزدها سخت شده و مثل گذشته نیست. تهیه ملزومات نمایش صحنه سخت و ابعاد اقتصادی بالایی دارد و ما برای آمادهسازی گروه مجبور بودیم در مکانهایی تمرین داشته باشیم که لازمه آن صرف هزینه بود بهخاطر همین با مشکلات زیادی روبهرو شدیم و حدود ۲ ماه تمرین داشتیم.»
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: جشنواره تئاتر جشنواره تئاتر مقاومت ایثار و فداکاری تولید نمایش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۴۱۹۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مروری بر ۷ دهه حضور علی نصیریان در دنیای نمایش
این روزها فیلم «نوروز» با بازی علی نصیریان روی پرده است؛ هرچند فیلم اکران موفقی در گیشه نداشته، اما نفس حضور نصیریان در آن مغتنم است. نصیریان بازیگری با پیشینه تئاتری است که در طول سالهای فعالیتش در سینما در فیلمهای ارزنده و مهمهی نقشآفرینی کرده است.
ابوالحسن تهامی در میان انبوه آنونسهای فیلمفارسی که گفته در اندک فیلمهایی که علی نصیریان بازی کرده یک جمله تکراری را برای توصیف او بهکار میبرد: بازیگر ارزنده تئاتر. تأکید روی ارزندگی بازیگران تئاتر نسبت به بازیگران سینما به مناقشه ریشهداری برمیگردد که از مناسبات اداری برخاسته از اداره تئاتر از ادارات وزارت فرهنگ و هنر در خیابان پارس سرچشمه میگیرد، ادارهای که علی نصیریان مدیر و سالها آدم اولش بود.
وقتی وزارت فرهنگ و هنر در سال۱۳۴۳ با وزارت اول و آخری مهرداد پهلبد تعداد قابل توجهی بازیگران تئاتر بهعنوان کارمند اداره تئاتر استخدام و حقوقبگیر این مجموعه شدند. این بازیگران بدنه هنری نمایشهای تلهتئاترهایی بودند که پای ثابت برنامههای تلویزیون ملی ایران محسوب و بهصورت زنده از استودیو اجرا و پخش میشد. انشقاق بازیگران همچون خوانندگان بدون مسئله نبود. وقتی با تاسیس رادیو، خوانندگان رادیو را پیرنیا برای گلها دستچین کرد باعث شد که خوانندگانی که محل عرضه آثارشان در اجراهای زنده باشد، مسیر دیگری را در حرفه خود پیش بگیرند و همین جداییها زمینه بروز تعریفهای تازه در حرفههای هنری شد. بازیگران تئاتر برای انتخاب خود شأن و منزلتی قائل بودند و این شأن را دلیل حضورشان در ساختمان خیابان پارس میدانستند و غیبت در تماشاخانه پارس لالهزار منهدم شده.
وقتی در دهه ۱۳۴۰ ستارگان سینما شهرتی فراگیر را برابر کمتر دیدهشدن بازیگران تئاتر در جامعه هنرپیشگی ایران راه انداختند، تمایز بازیگری علمی و مبتنی برآموزش در برابر بازیگری حسی و مبتنی بر غریزه در مجلات هنری بحث داغی شد. وقتی داریوش مهرجویی به ایران آمد تا فیلم بسازد برای ساختن فیلمهایی که شبیه «الماس۳۳» نشود راهی اداره تئاتر شد تا بازیگران ۲ تلهتئاتر معروف را برای ساخت فیلم سینمایی دستچینکند. علی نصیریان و عزتالله انتظامی شاخصترین بازیگران تئاتر بودند که در میانه دهه ۴۰ با ایفای نقشاول فیلمهای «گاو» و «آقای هالو» سعی کردند تا مرزهای نظری بازیگر را با ستاره به شکل عملی تبیین کنند. اقبال ستاره در تداوم ویژگیهای شکلدهنده ستاره بودنش بوده است و شهرت بازیگر از تواناییهای فراوانش برای ایفای نقشهای مختلف.
در دهه ۱۳۵۰ نصیریان بر این اساس هم سرایدار شد و هم ستارخان. هم «مهرگیاه» را بازی کرد و هم «دایره مینا» را. اما کولاک با انقلاب اتفاق افتاد. وقتی صحنه از تئاتر شهر تا سینما شهرقشنگ برای هنرنمایی بازیگران اداره تئاتر فراخ شد. همه بازیگران میانسال فیلم گاو بازیگران نقشاول فیلمهای دهه ۱۳۶۰ شدند. نصیریان به کمک سابقه تئاتری و مهارتش در تحلیل شخصیت و حضور جوانان جویاینام و کارگردانان خوشنام توانست مجموعه قابل توجهی از نمونههای بازیگری در سینمای ایران را ثبت کند. هنوز بازیش در نقش قاضی شارح در تلویزیون و میرزا نوروز در سینما در میان مردم نقل محافل است. هنوز دیالوگ شبانه ابوالفتح به رضا وایرال میشود و گفتوگوی مظفرالدینشاه با کمالالملک میچرخد. هنوز شکل انتقامش با کوبیدن مجسمه شاه بر فرق حسین پرورش را به یاد میآورند و هم انتظار بیسرانجامش برای ملاقات با شاه را در روز باشکوه.
اوج این همه شکوه وقتی رقم خورد که نصیریان و انتظامی به لطف وسترن عشایری مسعود جعفری جوزانی و فیلمنامه تراشخورده سعید مطلبی روبهروی هم قرار گرفتند. داوران پنجمین جشنواره فیلم فجر از میان انتظامی برای عباسآقای اجارهنشینها و نصیریان برای آقا علییار، جایزه را به داریوش ارجمند تازهنفس دادند تا خود را از سرگیجه انتخاب بین اتفاقات ایجادشده توسط بازیگران اداره تئاتر خلاص کنند.
دهه ۱۳۷۰ دهه مهاجرت و کمکاری نصیریان با پرکاری دهه ۱۳۸۰ جبران شد. نصیریان در ششمین دهه زندگیش پرکارترین بازیگر بین همنسلهای خود بود که اغلب کمکار و گزیدهکار و بیکار شده بودند. در میان انواع فیلمسینمایی و تلهفیلم و سریال که در این دهه بازی کرد با بازی در نقشاول سریال مناسبتی میوه ممنوعه شهرت فراموششدهاش را در میان مردم احیا کرد. احترامی که از بهکار بردن کلمه ارزنده به کلمه استاد تغییر کرده بود.
در دهه ۱۳۹۰ علی نصیریان نخستینبار برای فیلم مسخرهباز جایزه نقش مکمل گرفت. او روی صحنه روبه حاضران اختتامیه سیوهفتمین دوره جشنواره فجر از اینکه او را دوم توصیف کردند، گلایه کرد. حرفی که باعث شد همه، تاریخ جشنواره را دوباره مرور کنند. واکنش به این مرور جایزه سال بعد برای فیلم هنوز اکراننشده هفتبهار نارنج بود.
«نوروز» جدیدترین فیلم این کهنهکار سینما و تئاتر است که برنامه نوروزی امسال سینماهاست. مهمترین نکته فیلم حضور خود نصیریان است که هنوز به اندازه همان سالهای دهه ۱۳۴۰ به بازی و نمایش و سینما عشق دارد. عمرش درازباد.
منبع: همشهری آنلاین
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر